ME MIA MATIA
«Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος, πήραμε τη ζωή μας (·) λάθος! Κι αλλάξαμε ζωή». Σ’ αυτή τη θάλασσα, σ’ αυτόν τον τόπο, όλη η ιστορία είναι μια άνω τελεία που μπαίνει και βγαίνει και κανείς δεν μπορεί να πει πότε είναι λάθος και πότε σωστή.
Είτε διακόσια χρόνια από την επανάσταση, είτε τρεις χιλιάδες και βάλε χρόνια από τον τρωικό πόλεμο, σε αντίθεση με άλλες μάχες, η μάχη με τον χρόνο ποτέ δεν χάθηκε σ’ αυτόν τον τόπο. Κυλάει σαν να μην συμβαίνει τίποτα.
Στο CNN «οι προοπτικές της χώρας είναι εξαιρετικά ευοίωνες» με φόντο οικογενειακές φωτογραφίες, στα δικά μας κανάλια «συμπολίτες μου» και βόηθα Παναγιά.
Αν αποσυνθέσεις το Ελληνικό, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν ένα κακόγουστο καζίνο, ένα Mall και μερικές επαύλεις.
Στην υγειονομική ασφυξία που προκαλεί η Covid, προστίθεται η πολιτική ασφυξία που προκαλεί η εξουσία.
Τα πράσινα νερά αναδεικνύουν τις οικολογικές μας ευαισθησίες στο Σικάγο, εκτός κι αν μιλάμε για την «Ελληνικό Χρυσός», κάθε φορά που ζητά γη και ύδωρ στη Χαλκιδική.
Όταν φοβάσαι να παραδεχτείς πως τα έξυπνα μέτρα σου ήταν βλακώδη, τότε τα νέα μέτρα με τα οποία αναιρείς εν μέρει τα έξυπνα τα λες «βαλβίδες αποσυμπίεσης».
Οι πολίτες αποδέχονται τον ρόλο που τους μοιράζει η εξουσία, έχοντας κατά νου ότι κάποια στιγμή θα πέσει η αυλαία του πανδημικού δράματος. Γιατί, δεν είναι ότι θέλουν να αυτοξαιρεθούν από τα υγειονομικά μέτρα. Να αυτοαναιρεθούν δεν θέλουν. Όμως, το δράμα συνεχίζεται χωρίς να προβλέπεται τέλος.
Είμαστε ένας πολιτισμός των χεριών. Είτε αυτά σφίγγονται σε χειραψία, είτε υψώνονται ως γροθιά, είτε χαϊδεύουν τρυφερά κάτι, είτε τα περνάμε γύρω από την πλάτη και το κορμί ενός άλλου ανθρώπου για κουράγιο και για όλα εκείνα τα ευγενικά συναισθήματα που φέρνουν δυο πλάσματα κοντά. Κι είμαστε ένας πολιτισμός των χεριών, χρησιμοποιώντας τα χέρια μας σε κάθε είδους τέχνη, κάθε δεξιότητα, λέμε πιάνουν τα χέρια κάποιου.
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει μια χαρακτηριστική ματιά να βλέπει τα πράγματα και καμιά άλλη. Όμως, έχει πάμπολλους τρόπους να σου δείχνει ότι σε βλέπει κατώτερο.
VIRAL
Αυτά που έγιναν στην εβδομάδα που πέρασε κι αυτά που περιμένουμε να γίνουν τις επόμενες μέρες. Κάθε Σάββατο και Κυριακή πρωί, από τις 10:00 έως τις 12:00. Με τον Αδάμ Γιαννίκο.
ΕΠΙΚΑΙΡΑ
Ο ιδανικός ΥΠΕΘΑ
Το στυλ Άκη στην εθνική άμυνα είναι πασέ. Οι προκλήσεις των καιρών απαιτούν να βγάζεις γλώσσα.
Ο ύπνος του δικαίου
Με δύο διαδοχικά πρωτοσέλιδα τα Νέα μάς δείχνουν πώς παίζεται το πολιτικό παιχνίδι.
Ο Θεός της Ελλάδας έχει πέσει κάτω
Συνταξιούχοι, μακονομάχοι και όλο το εκλεκτό κοινό της λίστας Πέτσα ψάχνουν να βρουν από πού τους ήρθε. Τα καλύτερα έπονται.
Μάσκες σε χώρους εστίασης και λατρείας
Δεν μπορούν όσοι έχουν επιφορτιστεί με το θεάρεστο έργο της αγιογραφίας Μητσοτάκη να φοράνε μάσκα και την ίδια στιγμή να μην φορούν, επειδή τρώνε και λατρεύουν ταυτόχρονα. Δεν παίζουμε με την πανδημία.
Τουριστικό άνοιγμα στο CNN
Στο CNN «οι προοπτικές της χώρας είναι εξαιρετικά ευοίωνες» με φόντο οικογενειακές φωτογραφίες, στα δικά μας κανάλια «συμπολίτες μου» και βόηθα Παναγιά.
ΚΟΜΜΕΝΗ ΚΑΙ ΡΑΜΜΕΝΗ
Ερώτηση για ΣΥΡΙΖΑ με απάντηση για ΣΥΡΙΖΑ
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΖΑΜΙ
Διακόσια χρόνια Οδύσσειας
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
Τα χάλια της χώρας δεν αλλάζουν
Τα βλέπουμε, τα ζούμε καθημερινά σε όλο και μεγαλύτερες δόσεις, αλλά πιο μεγάλη είναι η αδυναμία μας να κάνουμε κάτι.
Ζωντανοί νεκροί
Η φωτιά στη Μόρια δεν έκαψε μόνο τη δομή. Έφερε στο φως και μια πραγματικότητα που έμοιαζε τεχνηέντως ξεχασμένη.
Η Μόρια καίγεται
Οι υπεύθυνοι θα κάνουν δηλώσεις, θα εκφράσουν τον αποτροπιασμό τους, θα υποσχεθούν «λύσεις». Στην πράξη όμως θα τρίβουν τα χέρια τους.
Κορονοϊός: η αρχή της ιστορίας
Κάποιος φαίνεται ότι γράφει την ιστορία σ’ αυτά που ζούμε, αλλά δεν είναι ούτε οι πολιτικές ηγεσίες ούτε ο Θεός.
Η φωνή των αγαπημένων
Ο έρωτας ανθίζει ακόμα και μες στον πιο βαθύ θάνατο. Αλλά, παραμένει μετέωρος, υπενθυμίζοντας σε όλους το μεγάλο ερώτημα της ζωής: πού είναι οι αγαπημένοι μας;
Γραμμή ζωής
Οι πυροσβέστες αναγκάστηκαν να μπουν από το μπαλκόνι, γιατί τα κλειδιά παρέμεναν πίσω απ’ την πόρτα. Βρήκαν την Ιζαμπέλ μουμιοποιημένη στη μπανιέρα.
ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Βία στην Ελλάδα, εικόνα από τη Γαλλία
Σε μια κοινωνία χωρίς προστασία των δικαιωμάτων και χωρίς ενεργούς πολίτες, το μόνο που καταφέρνει κανείς με τη βία είναι να φτιάξει ανθρωποβόμβες διασποράς της αδιαφορίας και της παραίτησης.
Καλή ανάπλαση στην Πανεπιστημίου
Δεν μπορείς να λες υπομονή σε ανθρώπους που οι συνθήκες δεν τους επιτρέπουν να προγραμματίσουν τίποτα για περισσότερο από λίγες μέρες στη ζωή τους.